[West-Sahara] teken voor Brief aan Hoge Commissaris Vluchtelingen

[fwillems op antenna.nl]

De oprichters van de nieuwe organisatie voor de mensenrechten en tegen 
de bezetting, ISACOM, hebben onze steun nodig. Daarom heeft de Stichting 
Zelfbeschikking West-Sahara deze brief aan de Hoge Commissaris voor de 
Vluchtelingen van de Verenigde Naties mede ondertekend.

  ----------------------------------


Aan: Mevrouw Michelle Bachelet,
Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties
Palais des Nations, Geneva


Geachte Hoge Commissaris,

Ondergetekenden, een groep organisaties en burgers van over de hele 
wereld, spreken hierbij ernstige bezorgdheid uit over de verslechterende 
mensenrechtensituatie in het bezette gebied in West-Sahara, de laatste 
kolonie in Afrika. Wij dringen er bij u, de Hoge Commissaris voor de 
Vluchtelingen van de Verenigde Naties, en via u, de Mensenrechtenraad 
van de Verenigde Naties, op aan om onmiddellijk en effectief actie te 
ondernemen om de bevolking van West-Sahara te beschermen, met name 
degenen die onder Marokkaanse militaire bezetting leven. Hen wordt de 
mogelijkheid ontzegd om hun legitieme rechten uit te oefenen om zich 
vreedzaam te organiseren, samen te komen, te protesteren, hun 
standpunten te uiten, schendingen van mensenrechten te beschrijven en te 
rapporteren, en zij worden door Marokko onderworpen aan een veelheid aan 
mensenrechtenschendingen vanwege vreedzame activiteiten.

De missie van de Verenigde Naties voor het organiseren van het 
referendum in West-Sahara (MINURSO) meent geen opdracht te hebben om 
verslag uit te brengen over de mensenrechtensituatie ter plaatse, 
ondanks talrijke oproepen daartoe van nationale, regionale en 
internationale mensenrechtenorganisaties. Door internationale 
mensenrechtenwaarnemers en de media een jaar lang geen toegang te geven 
tot West-Sahara, is bezet West-Sahara letterlijk de blinde vlek van de 
media geworden, volgens een rapport uit 2019 van Reporters Without 
Borders. West-Sahara staat onderaan op de wereldindexen over vrijheid, 
zoals die van Freedom House (4/100 = Not Free, 2019 Report).

Met andere woorden, Marokko geniet totale straffeloosheid als zij 
Sahrawi slaan, willekeurig arresteren, bestoken met gerechtelijk 
procedures, op te sluiten, te martelen, te discrimineren en zelfs te 
doden, als die zich bezighouden met vreedzaam en legitiem verzet tegen 
de bezetting van hun vaderland.

Sahrawi-vrouwen zijn in het bijzonder doelwit geworden van misbruik door 
de Marokkaanse politie en geheime diensten die hen slaan, seksueel 
misbruiken, hun huizen omsingelen en hen onderwerpen aan online 
beschamings- en lastercampagnes. Sahrawi-journalisten zijn het doelwit 
van willekeurige arrestaties, gerechtelijke intimidatie en opsluiting op 
basis van valse beschuldigingen.

Aan deze schandelijke toestand moet een eind komen. De internationale 
gemeenschap heeft de macht, en zowel de morele als de wettelijke 
verplichting, om een einde te maken aan deze misstanden.

Mevrouw de Hoge Commissaris, na een recente escalatie en mediacampagnes 
van Marokkaanse media en officiële autoriteiten, bestaat  zelfs het 
onmiddellijke gevaar dat de meest prominente mensenrechtenverdedigers en 
activisten van West-Sahara in de komende dagen worden gearresteerd en 
gevangengezet, waaronder mevrouw Aminatou Haidar, die u persoonlijk in 
Genève heeft bezocht om al deze mensenrechtenkwesties aan de orde te 
stellen. Als deze dappere burgers, journalisten en 
mensenrechtenverdedigers in West-Sahara er niet waren geweest, zou de 
wereld nooit op de hoogte zijn geweest van alle wreedheden die de 
afgelopen 45 jaar in totale straffeloosheid tegen onschuldige 
slachtoffers zijn begaan.

Zeer onlangs, mevrouw de Hoge Commissaris, zijn we getuige geweest van 
een gevaarlijke lastercampagne en openlijke dreigementen van de 
Marokkaanse autoriteiten tegen leden van de Sahrawi-organisatie tegen de 
Marokkaanse bezetting (ISACOM) die onlangs is opgericht in de bezette 
stad Al Ajoen. Het illustreert duidelijk dat Marokko straffeloos het 
recht van Sahrawi om zich te organiseren en zich uit te spreken tegen de 
bezetting van hun land, denkt te kunnen onderdrukken.

Gealarmeerd door de verslechtering van de mensenrechtensituatie in 
West-Sahara en het gebrek aan actie van de VN-Veiligheidsraad om het 
conflict op te lossen, heeft de bekroonde mensenrechtenverdediger 
Aminatou Haidar (winnaar van de Right Livelihood Award 2019; 2008 Robert 
F. Kennedy Center for Justice and Human Rights Laureate) op 20 september 
met een groep andere mensenrechtenverdedigers de oprichting aangekondigd 
van de Sahrawi-organisatie tegen de Marokkaanse bezetting. Het 
belangrijkste doel ervan is onder meer "zich inzetten om de rechten van 
het Sahrawi-volk op vrijheid, onafhankelijkheid en waardigheid te 
verdedigen met legitieme niet-gewelddadige middelen".

Sindsdien zijn de oprichters van ISACOM, vermaarde 
mensenrechtenverdedigers, activisten en voormalige politieke gevangenen 
en slachtoffers van gedwongen verdwijning, op grove wijze aangevallen 
door een goed georkestreerde Marokkaanse mediacampagne, hun huizen 
worden door de politie belegerd en in de meeste gevallen zijn hun huizen 
op illegale wijze en zonder aankondiging in beslag genomen.

Videobeelden uit het huis van mensenrechtenverdediger Elghalia Djimi en 
gedeeld door mevrouw Haidar op sociale media tonen politieagenten in 
burger die een van ISACOM'S leden, de heer Lahcan Dalil, mishandelen als 
hij probeert om een vergadering van het uitvoerend bureau van de NGO bij 
te wonen met mevrouw Haidar, Djimi en anderen. Een andere video toont 
het beleg van het huis. Zowel Haidar als Djimi zijn voormalige politieke 
gevangenen die jarenlang het slachtoffer zijn geweest van Marokkaanse 
"verdwijningen"; onverklaarde gevangenneming en marteling. Veel andere 
Saharaanse activisten staan onder strenge  politiesurveillance, worden 
lastiggevallen en leven dagelijks met de dreiging van arrestatie.

Nog verontrustender is dat op 29 september het Marokkaanse openbaar 
ministerie in Al Ajoen een gerechtelijk onderzoek heeft aangekondigd 
tegen ISACOM omdat het "de nationale integriteit bedreigt" - waar 
gevangenisstraf op staat in Marokko - en dat het oprichtingscongres van 
ISACOM "een duidelijke aansporing is om in strijd met het Wetboek van 
Strafrecht te handelen". Er werd gedreigd met "passende" maatregelen om 
de openbare orde te handhaven en "wettelijke sancties" af te dwingen 
wegens de aanvallen op de territoriale integriteit van Marokko.

Deze stap vormt een ernstige bedreiging voor de lichamelijke integriteit 
en vrijheid van de leden van ISACOM. Als Marokko zijn dreigementen 
uitvoert, kunnen veel van de meest gerenommeerde en gerespecteerde 
mensenrechtenverdedigers van West-Sahara in de gevangenis belanden en 
zullen vele anderen worden geïntimideerd en gedwongen te zwijgen in de 
toekomst uit angst voor dezelfde behandeling.

De oprichters van ISACOM hebben geen misdaad begaan. Hun doel is om zich 
vreedzaam te organiseren voor de behartiging van de basisrechten van de 
Sahrawi en om voor eens en voor altijd te eisen dat er een referendum 
over zelfbeschikking in de Westelijke Sahara wordt gehouden, zoals dat 
is beloofd door de Verenigde Naties na het overeenkomen van een 
staakt-het-vuren in 1991 met Marokko.

West-Sahara heeft bij de Verenigde Naties de status van een 
niet-zelfbesturend gebied in afwachting van dekolonisatie.

Marokko lijkt geïrriteerd te zijn door de naam en doelstellingen van 
ISACOM. De naam geeft terecht aan dat West-Sahara illegaal wordt bezet. 
En een van de belangrijkste doelstellingen van ISACOM is om, in 
overeenstemming met de beloften en resoluties van de VN, het recht te 
behartigen van de Sahrawi om over de onafhankelijkheid van hun vaderland 
te stemmen.

Veel mensen en organisaties hebben hun bezorgdheid geuit over de 
situatie in West-Sahara, waaronder mevrouw Kerry Kennedy van het RFK 
Center for Justice and Human Rights, en 22 Right Livelihood 
Award-laureaten die een open brief hebben geschreven aan de 
secretaris-generaal van de VN waarin zij de Verenigde Naties vragen om 
MINURSO, de VN-missie in West-Sahara, een mensenrechtenmandaat te geven, 
iemand te benoemen als persoonlijke gezant voor West-Sahara, een post 
die sinds mei 2019 vacant is, en om de onderhandelingen over de 
organisatie van het referendum over zelfbeschikking te hervatten en 
daarmee een eind te maken aan het 45 jaar oude conflict en de bezetting.

Wij sluiten ons aan bij deze oproep en dringen er bij de Verenigde 
Naties op aan om het onvervreemdbare recht van het Sahrawi-volk op 
zelfbeschikking te verdedigen. Dit recht staat boven elk wetboek van 
strafrecht, ook die van Marokko en de Verenigde Naties kunnen de 
Marokkaanse schending van de meest fundamentele rechten die zijn 
vastgelegd in het VN-Handvest en andere internationale 
mensenrechtenverdragen niet blijven tolereren, vooral in een gebied 
waarover het geen soevereiniteit heeft.

Daarom roepen wij u, mevrouw de Hoge Commissaris en de 
VN-Mensenrechtenraad op om de volgende maatregelen te nemen om de 
mensenrechten van Sahrawi onder Marokkaanse bezetting te beschermen:

1- Bescherming van alle Saharaanse mensenrechtenverdedigers en alle 
Saharaanse burgers onder Marokkaanse bezetting, zoals bepaald in de 4e 
Conventie van Genève.
2- De mensenrechtensituatie en de ontwikkeling van de gebeurtenissen in 
deze laatste kolonie in Afrika nauwlettend te volgen. Een bezoek van een 
missie van de Mensenrechtenraad aan het grondgebied om de situatie te 
onderzoeken, laat al te lang op zich wachten. Het is onaanvaardbaar dat 
geen enkele van de eerdere missies ooit een rapport heeft gepubliceerd 
over haar bevindingen.
3- Haast te maken met de benoeming van een speciale rapporteur voor 
West-Sahara. Marokko, als illegale bezettingsmacht, kan niet worden 
vertrouwd om verslag uit te brengen over de misstanden die zijn eigen 
autoriteiten systematisch begaan tegen de Saharaanse bevolking. Marokko 
heeft geen soevereiniteit over West-Sahara en daarom kunnen zijn 
rapporteringsactiviteiten niet als legaal of betrouwbaar worden 
beschouwd.
4- Een einde maken aan de Marokkaanse pogingen om de Raad verkeerd te 
informeren over West-Sahara. Marokko moet stoppen met het tarten van de 
VN-terminologie inzake West-Sahara. Marokko is een bezettingsmacht en 
West-Sahara is een bezet gebied, en geen  "Marokkaanse Sahara of 
zuidelijke provincies".


Hoogachtend,

Handtekeningen:


------------- volgend deel ------------
Een niet-tekst bijlage is gescrubt...
Naam: Bachelet.rtf
Type: text/rtf
Grootte: 24755 bytes
Omschrijving: niet beschikbaar
URL : <http://lijsten.ddh.nl/pipermail/west-sahara/attachments/20201010/96570f51/attachment-0001.bin>