[Vredeslijst] 30 jaar na kruisraketten demo's - mooi artikel in Trouw vandaag

[Krista van Velzen]

Ban die Bom dan, babyboomer! 

Benthe van de Pol
Studente politicologie, Universiteit van Amsterdam 

Exact dertig jaar geleden, op 29 oktober 1983, stonden onze ouders, de veertigers, vijftigers en zestigers van nu, op het Malieveld te demonstreren tegen de komst van de kruisraketten en vóór een kernwapenvrije wereld. 
Onze ouders hebben in de tussentijd huizen gekocht, 1,7 kinderen gekregen, labradors uitgelaten en stationwagons gereden. Maar na al die jaren liggen er nog steeds Amerikaanse kernwapens op de vliegbasis Volkel, bestempelt ons kabinet dat nog steeds als staatsgeheim en durft Nederland internationaal geen voortrekkersrol aan te nemen om die wapens hier weg te krijgen. De JSF wordt zelfs aangeschaft om deze nucleaire bommen te kunnen gooien. 
Wij, studenten en net afgestudeerden, doen een oproep aan de babyboomers, de leden van de protestgeneratie, die nu  de macht in handen hebben, om hun idealen eindelijk uit te voeren.  Regel nog even dat Nederland kernwapenvrij wordt, voordat jullie met pensioen zijn, anders blijven wij met dit gevaar achter!
 Wij zijn nu even oud als onze ouders toen zij meededen aan de grootste demonstratie in de Nederlandse geschiedenis. De dreiging van de Sovjet Unie is verleden tijd, maar Amerikaanse kernwapens liggen nog altijd paraat. Het parlement mag nog steeds niet weten wat die gevaarlijke grap kost en stemt nog steeds blind in met de defensiebegroting. Zelfs nu de Tweede Kamer stelt dat de Amerikaanse kernwapens ons land en Europa  moeten verlaten, verschuilt het kabinet zich achter een muur van stilte. 
Een belangrijke reden waarom de regering wacht tot de storm is gaan liggen, is de aankoop van de Joint Strike Fighter. De JSF wordt aangeschaft om met nucleaire bommen te kunnen vliegen. Dezelfde bommen die de Nederlandse bevolking niet eens wil hebben, laat staan inzetten. De regering heeft de details over deze nucleaire taak  beschermd door het stempel "staatsgeheim", en dus blijft de ware reden van de aanschaf van de JSF voor het parlement oncontroleerbaar.  Zo lang volksvertegenwoordigers dit blijven accepteren, zal er niks veranderen en zit mijn generatie over dertig jaar nog met die massavernietigingswapens in Brabant.
Op internationaal niveau is het al niet veel beter. Dit heb ik van dichtbij meegemaakt bij het bezoeken van  het ministerie van buitenlandse zaken en bij lobbywerkzaamheden bij de Verenigde Naties. Daar was ik, samen met de ondertekenaars, aanwezig als student van de crashcourse nuclear diplomacy van IKV Pax Christi.  Onze diplomaten houden zich afzijdig van het innemen van een stelling die onze bondgenoten voor het hoofd zou kunnen stoten. Nederland wil dikke vrienden blijven met de VS, en dat daarbij het parlement genegeerd wordt, het zij zo.  
In deze dramatische positie bevindt Nederland zich nu, en het Malieveld is leeg.  Onze ouders zijn druk bezig met hun pensioenzekerheid en de waarde van hun koopwoning. Heel belangrijk, maar wat is er gebeurd met de idealen en de betrokkenheid van 1983? Wij zien wat er gebeurt en maken ons zorgen. De bommen die in Nederland liggen moeten weg, daar is de meerderheid van de Kamer het over eens, maar de overheid doet niets zonder extra druk. Die druk kan vanuit alle lagen van de bevolking komen, maar als het er op aan komt zijn het  de veertigers, vijftigers en zestigers die nu een verschil kunnen en moeten maken. Jullie zijn nog niet met pensioen. Jullie bevinden je in de positie om iets te veranderen. Laat de kans om Nederland te ontdoen van massavernietigingswapens niet voorbij gaan. Dat is nog eens een mooi nalatenschap. Niet alleen aan jullie kinderen, maar aan de toekomst van de mensheid.    
Willem van den Berg  (Oxford), Nicander van Duin (Nijmegen), Ladan Hakimi (Leiden), Alex ter Horst,  Anita Hossein (Utrecht), Alinta Geling (Leiden), Merel van Rooy (Groningen) , Laura de Ruiter (Londen)